Ανεμομαζώματα διαβολοσκορπίσματα

«Ανεμομαζώματα διαβολοσκορπίσματα παιδί μου», είπε ο «Παππούς» σαν έμαθε τα μαντάτα για την παρέα από το διπλανό χωριό που το βάρεσε διάλυση! «Λυκοφιλίες και λυκοφαγώματα» σκέφτηκα αυτόματα σαν να ήταν ηχώ η σκέψη μου στην κουβέντα του γέρο κυνηγού! Αυτή η παλιά παροιμία είναι η απλή εξήγηση για τον λόγο που διαλύονται αρκετές παρέες με την λήξη του κυνηγίου.

Στην πραγματικότητα οι αιτίες έχουν γεννηθεί στην δημιουργία της παρέας και είναι ακριβώς εκείνες που τους οδήγησαν στην πρόσκαιρη ένωση δυνάμεων προκειμένου να πετυχουν τους στόχους τους. Ακριβώς όπως μια ομάδα ετερόκλητων και ξένων μεταξύ τους λύκων . Μαζεύονται οι ετερόκλητοι να φάνε σαν χειμωνιάσει και οι ίδιοι τρώγονται μεταξύ τους με την πρώτη ευκαιρία σαν πέσει το πρώτο θήραμα και χορτάσουν .Ειδικά αν έχει αρχίσει να μπαίνει η Άνοιξη και νοιώθουν ξανά την δυνατότητα του μοναχικού κυνηγού.

Καμία σχέση με την οικογένεια των Λύκων που ζουν και κυνηγούν μαζί και νοιάζονται για τα μέλη της, όλοι για όλους! Εκεί το πράγμα έχει διαφοροποιηθεί σε βαθμό που κάθε ένας έχει την δική του ιδιοσυγκρασία αλλά ο κάθε ένας δεν υπακούει στον εαυτό του μα πάνω από όλα στον αρχηγό! Εκείνος που αντιπροσωπεύει το κοινό «θέλω» στο όποιο και υποτάσσονται όλοι.

Στην περίπτωση την πρώτη, κανείς δεν νοιάζεται για κανέναν ιδιαίτερα, αλλά λογω έλλειψης σκύλων από ατυχήματα και απώλειες έλλειψη ατόμων από έριδες που αποψιλώσαν την ομάδα, αποφασίζουν να ενταχθούν σε μια ενιαία παρέα με ιδιότυπη δυαρχία και τριαρχία πολλές φορές και εν τέλει άνευ ηγεσίας! Στο «ας κυνηγήσουμε έτσι για την ώρα και όσο πάει». Δε αναδύονται όλα από την μια στιγμή στην άλλη μα σε κάθε ευκαιρία το καζάνι που βράζει απλά μαζεύει ατμό. Η διαφορές των χαρακτήρων που υφίστανται ούτως ή άλλως και η έλλειψη συνοχής και παρεΐστικης διάθεσης, σε κάθε ατυχία και επιτυχία ακόμη, γίνονται αιτία να υποβόσκει παράπονο και θυμός αλλά και ζήλια.

Πολλές φορές σε τέτοιες ομάδες δεν υπάρχει σύμπνοια και φυσικά υπάρχει έντονο το στοιχείο του εγωισμού. Μάλιστα σε τέτοιο βαθμό μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες κυρίως χαρακτήρων που δημιουργούνται τριβές ακόμη και σε κάθε απόφαση που μπορεί να ληφθει κατά την διάρκεια της Παγάνας. Αποτέλεσμα η αποτυχία! Κάτι που βάζει νερό στον μύλο της διχόνοιας. Αυτά όλα συνθέτουν ένα πάζλ το οποίο είναι πολλές φορές χωρίς τελική εικόνα και μονό επιτυχίες δεν δίνει. Έτσι απλά κάποιοι παίρνουν ότι μπορούν από την πρόσκαιρη «μάζωξη» για να περάσει η χρονιά. Στην περίπτωση αυτή όταν το κυνήγι τελειώσει είναι δεδομένο ότι μπορεί και να μην αλλάζουν καλημέρα και ας συχνάζουν στο ίδιο καφενείο.

Πολλές φορές πάλι η αιτίες είναι από αδυναμία κάποιων να εκπληρώσουν τις οικονομικές υποχρεώσεις απέναντι στην «ομάδα» που έκαναν, για να καλύψουν την ανάγκη τους να βγουν στο βουνό και μόνο. Στην περίπτωση αυτή πολλοί, πονηρά σκεπτόμενοι, αποφασίζουν να φύγουν από την ομάδα γιατί απλά έτσι παραγράφουν τις όποιες υποχρεώσεις τους, ειδικά αν η ομάδα πρέπει να αγοράσει καινούργια σκυλιά λογω απωλειών. Αυτό απαιτεί χρήμα               και κάποιοι θεωρούν πως με το δικό τους σκυλάκι που μπορεί να είναι συμπαθές αλλά άσχετο με το κυνήγι θα τα βγάλουν πέρα. Τότε κάποιοι προσεταιρίζονται και άλλα δυο τρία άτομα και προφασιζόμενοι δυσαρέσκεια στον «Αρχηγό», που του κρατούσαν κάθε στραβή κουβέντα μαλώνουν και αποχωρούν.

Στις μέρες μας, που τα χρήματα έχουν γίνει δυσθεώρητα, από όλους λίγο πολύ και ακόμη και οι πιο εύρωστοι το νιώθουν καθαρά. Διαλύονται ομάδες γιατί απλά και μόνο εκείνοι που «τράβανε κουπί» κατά το κοινώς λεγόμενο βάζοντας, έξοδα τροφής, μετακινήσεις και πληρώνοντας γιατρούς για τα σκυλιά που διατηρούν, δεν αντέχουν να βλέπουν κάποιους να αδιαφορούν για τα έξοδα. Είτε από πραγματική αδυναμία, είτε από πονηρό χαρακτήρα πολλοί κάνουν τον αδιάφορο για ότι έχει να κάνει με οικονομικά θέματα και απλά παρείσακτοι ζουν παρασιτικά βουλευόμενοι από το μεράκι των άλλων για το κυνήγι. Αυτό όμως έχει και όριο. Όταν ξεπεραστεί μπορεί να οδηγήσει κάποιους στην αναζήτηση παρέας. Στην περίπτωση που φύγει από το προσωρινή «Ομάδα» ο κύριος των καλών ιχνηλατών, μοιραία η παρέα αυτή θα διαλυθεί ελλείψει δυνατότητας να αποκτηθεί ικανό κυνηγόσκυλο. Όλοι τότε θα ψάξουν αλλού για κυνηγετική στέγη.

Φυσικά ο κυριότερος παράγοντας είναι, ίσως ακόμη και πριν τις οικονομικές υποχρεώσεις ο Εγωισμός και ειδικά ο κακώς εννοούμενος ανταγωνισμός. Εκτός από τις παλιές Παρέες που χρόνια αλωνίζουν τα βουνά και είναι γνωστές στο πανελλήνιο για την συνοχή τους, πραγματικές οικογένειες θα έλεγε κάποιος, στις άλλες υπάρχει ένας ανταγωνισμός για την επιτυχία. Το ποιος καρπώθηκε πιο πολλά θηράματα, το ποιος είναι το κουμάντο στο βουνό και φυσικά κανένας δεν δέχεται ότι κάποιος ξέρει πιο πολλά από εκείνον! Στην περίπτωση αυτή είτε κάποιοι που είναι ικανοί αλλά παραγκωνίζονται λογω οικογενειοκρατίας και κουμπαριών από τους υπόλοιπους, είτε το πιο σύνηθες είναι όχι τόσο καλοί κυνηγοί αλλά στο μυαλό τους είναι ο Ωρίωνας ο ίδιος και η Άρτεμις μαζί!

Τότε αποφασίζουν να ανοίξουν τα φτερά τους και να δείξουν ότι κακώς παραγνωρίστηκε η άξια τους. Το πιο πιθανό είναι το θνησιγενές σχήμα που θα διαμορφωθεί σε κάποιο καφενείο η στην ταβέρνα μεταξύ καφέδων ή ενός γεύματος που όλα θα φαίνονται ρόδινα από τις υποσχέσεις όλων για αγαστή συνεργασία. Όμως το αποτέλεσμα κάθε παρέας και η συνοχή δοκιμάζονται και φαίνονται στο βουνό όπου το κυνήγι φανέρωνε πάντα τον χαρακτήρα με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο.

Πάντα θα υπάρχουν οι αποχωρήσεις από ομάδες κυνηγών Αγριόχοιρου. Είναι θέμα παρέας και «ταιριάσματος των χνώτων» για να βγει ένα αποτέλεσμα που θα δίνει χαρά και ασφάλεια στο κυνήγι και δεν θα προκαλεί στεναχώρια και πίεση.

Θαρρώ όμως πως από όλα πιο πολλή σημασία έχει για τις ομάδες που διαλύονται η καλού ΑΡΧΗΓΟΥ. Έχω γράψει πολλές φορές για την σημασία του Αρχηγού. Εάν δεν υπάρχει η στιβαρή ηγεσία και η σοφή καθοδήγηση από τον αρχηγό της παρέας στα νέα μέλη που είναι άπειρα, ο έξυπνος χειρισμός ιδιαιτεροτήτων που μπορεί να έχουν μερικοί παλιοί και κυρίως το ξεσκαρτάρισμα των ασχέτων με το κλίμα της παρέας μπορεί να οδηγηθεί εύκολα στο να διαλυθεί μια ομάδα. Ο καυγάς και τις αντεγκλήσεις που θα προκύπτουν μεταξύ των μελών σταματάνε με μια λέξη του Αρχηγού. Επίσης η ικανότητα και οργανωτικότητα του Αρχηγού είναι εκείνη που θα φέρει την επιτυχία αφού ξέρει πως θα εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες του κάθε μέλους. Από την άλλη με την οργάνωση της παρέας σε ομάδα συγκροτημένη, θα υπάρχουν πάντα καλά σκυλιά. Ιδιοκτησίας όλης της παρέας, που θα είναι διαρκώς σε ετοιμότητα και θα τυγχάνουν φροντίδας από ορισμένους για αυτό τον σκοπό συντρόφους. Αυτό θα φέρνει τις επιτυχίες και την ομόνοια. Όταν η παρέα είναι μονιασμένη και χρόνια μαζί όλοι λειτουργούν ο ένας για όλους και όλοι για τον έναν. Βασικό όμως είναι η αναγνώριση του Αρχηγού ο οποίος και πιστώνεται Θεσμικά και όλη την επιτυχία και όχι μόνο την αποτυχία. Οπότε όλοι κοιτάζουν την συνολική επιτυχία.

Αυτό όμως δεν ισχύει για τα θνησιγενή σχήματα. Γιατί είναι γνωστό πως η επιτυχία έχει πολλούς πατεράδες ενώ η αποτυχία έναν!