Εκτύπωση

Τα πρέπει πριν την Έναρξη

Άρθρο της κατηγορίας: ΚΥΝΗΓΟΣ

«Γοργά που περνάει ο καιρός, όταν έχει περάσει»… Το ίδιο βέβαια δεν ίσχυε στις είκοσι μία του Γενάρη…

Το οκτάμηνο που διαρκεί η «ανάπαυλα» από το κυνήγι του Κάπρου  πέρασε σχεδόν.  Τούτη την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές μένουν μόνο τριάντα μέρες από την επίσημη έναρξη του κυνηγίου του αγριόχοιρου. Οι προσδοκίες κάθε χρόνο είναι στο ζενίθ τους τέτοια εποχή. Όση επιτυχία ή αποτυχία να έφερε η προηγούμενη χρονιά ο κάθε ένας μας προγραμματίζει για την καινούργια σεζόν το όνειρο του να το κάνει πραγματικότητα!

Και να είχαμε πιάσει το μέγιστο μας την προηγουμένη χρονιά έμεινε πολλή σπόρος για φέτος! Τα κοπάδια της τελευταίας μέρας το προδιέγραφαν και από την άλλη οι πληροφορίες μας λέγανε τα ίδια. Μέσα στα κλειστά ρουμάνια και στα ανήλιαγα δάση οι σκρόφες έφεραν στον κόσμο μια καινούργια γενιά από μικρά διαβολάκια που τώρα έχουν θεριέψει και μόνο που τα βλέπει ο κυνηγός στα εκπαιδευτικά η φαντασία φτιάχνει νέα σενάρια για νέες επιτυχίες!

Μα το «ξεκίνημα» είναι απλά το μισό του παντός! Εκεί φαίνεται και η οργάνωση που έχει να κάνει με τον Αρχηγό και η παρέα αλλά και τα άτομα που απαρτίζουν την Ομάδα ένα προς ένα…

Η μακρά περίοδο της ανάπαυλας που ο καθένας μας ασχολείται με την δουλειά του και τίποτα άλλο έχει τις επιπτώσεις της. Τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά όλοι μας έχουμε χαλαρώσει. Πολλοί, οι περισσότεροι θα έλεγα για να είμαι ειλικρινής, έχουν να πιάσουν ντουφέκι από τις είκοσι του Γενάρη. Λίγοι που είναι σκοπευτές και κυνηγοί ταυτόχρονα ή κάποιοι συνειδητοποιημένοι Κυνηγοί, πάνε σε σκοπευτήρια για να ξεσκουριάσουν το σημάδι τους. Το κακό είναι πως το ντουφέκι ενίοτε σκουριάζει παρατημένο ή με ένα λάδι περασμένο πρόχειρα χωρίς το σχολαστικό καθάρισμα σε κάποια αποθήκη.

Οι ειδικές απαιτήσεις  του πρώτου κυνηγίου έρχονται αν δούμε την πρώτη μέρα σε όλες τις φάσεις της. Ξεκίνησα από το ντουφέκι γιατί εκεί είναι πράγματι το «κρίμα»! Να μην ρίξει όταν πλέον το καπρί είναι μπροστά μας με τον σκυλάκο να ξελαρυγγιάζεται από πίσω του και να πάει με τον πιο άδοξο τρόπο στράφι όλη η μέρα. Και πια μέρα; Η πρώτη! Εκείνη που θα κάνει την διάθεση να ανέβει και την ψυχολογία να πιάσει τον Ουρανό ή θα μας ρίξει στα τάρταρα!

Η αλήθεια είναι πως την πρώτη μέρα στο κυνήγι το ξημέρωμα θα μας βρει στο καρτέρι η στην παγάνα από νωρίς με ελάχιστο ύπνο, αν έχουμε καταφέρει να κοιμηθούμε από την προσμονή. Ο καλός βραδινός όμως ύπνος πριν το κυνήγι είναι ίσως ο πιο σημαντικός παράγοντας για την απόδοσή μας την πρώτη μέρα!  Για να πάμε όμως στο καρτέρι ή να τρέχουμε πίσω από μια αγέλη σκύλων μέχρι το βράδυ πρέπει να γράψουμε χιλιόμετρα αρκετά. Εκεί θα βγει σαν ακτινογραφία ο τρόπος με τον οποίο περάσαμε την ζωή μας κατά το προηγούμενο οκτάμηνο. Επειδή δεν είναι όλοι γιδάρηδες να ροβολάνε τις ράχες και τα διάσελα όλη μέρα, φαίνονται ξεκάθαρα οι γυμνασμένοι από τους χαλαρούς και ειδικά στην αλλαγή καρτεριού και «ζώματος», που πολλές φορές είναι μερικές εκατοντάδες μέτρα ανήφορος στον οποίο πρέπει να τρέξουμε με χίλια. Εκεί το θήραμα που δεν κάνει διακοπές και έχει προπονητή τον Λύκο και την Αρκούδα ολημερίς, έχει το πλεονέκτημα!

Το κυριότερο είναι το φαγητό το βράδυ που δεν πρέπει να είναι πολύ και το ποτό με μέτρο!!! ΜΕ ΠΟΛΥ ΜΕΤΡΟ! Διότι κρατάμε όπλα. Ακόμη θυμάμαι κάποιον που έμπλεξε σε παρέα και από το βραδινό ποτό είχε ανακατωσούρα στο στομάχι και στο κεφάλι θολούρα και επειδή ήταν παλιός και έμπειρος κυνηγός προτίμησε να πυροβολήσει στον αέρα να πάει το Καπρί, που το έβγαζα μέτρο-μέτρο στο καρτέρι του με χίλια ζόρια σε άλλον. Παρά να κάμει κάποιο λάθος που θα στοίχιζε ίσως ακριβά… Φυσικά τι άκουσε μετά δεν λέγεται από αστική ευγένεια και δεν γράφεται λογω λογοκρισίας περί δημοσίας αιδούς!

Για τα σκυλιά μας που είναι οι αχώριστοι σύντροφοι κάθε επιτυχίας και υπόκεινται στα βάσανα της αποτυχίας από τα λάθη μας έχουμε μιλήσει πολλές φορές. Τα εκπαιδευτικά δεν γίνονται μόνο για να μάθουν να κυνηγάνε. Αλλοίμονο, τα περισσότερα είναι έμπειρα και έχουν τον τρόπο τους στο να βρίσκουν το αγριογούρουνο. Αλλά η μύτη από μόνη της όσο ραφιναρισμένη και να είναι, δεν φτάνει. Πρέπει να έχουν και το «ποδάρι λεύτερο» και όχι πιασμένο από την παρατεταμένη παραμονή στο κουμάσι!

Είναι απαραίτητο να έχουν αρκετά εκπαιδευτικά στα πόδια τους για να ανταπεξέλθουν την πρώτη μέρα. Από την άλλη, αν τα σκυλιά μας είναι σε συνεχή επαφή με το θήραμα έχουν την αίσθηση του κινδύνου ανεπτυγμένη, οπότε γλιτώνουν από πολλούς τραυματισμούς που μπορεί να συμβούν λόγω της ορμής της πρώτης μέρας…

Σημαντική είναι πριν το κυνήγι η μάζωξη της παρέας στο στέκι για να ξαναπούμε τα αυτονόητα. Και κυρίως για κάποιους που είναι καινούργιοι κυνηγοί ή νέοι στην παρέα. Τα Αυτονόητα ξεκινούν από το πρώτο και βασικότερο: «ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΖΟΥΡΝΑ ΔΕΝ ΝΤΟΥΦΕΚΑΜΕ»!!! Δεύτερο να μην υπάρχει ούτε υποψία ανθρώπου πίσω από το θήραμα έστω και μακριά! Καλό είναι  να έχει χώμα το τελείωμα της ντουφεκιάς μας. Δεν ρίχνουμε εφτάρια και εννιάρια! Ρίχνουμε με πολύ δυνατά πυρομαχικά, μονόβολα και δράμια με γομώσεις «magnum» οι περισσότεροι και πιστέψτε μες πάνε μακριά ακόμη και τα semimagnum!

 Η παρέα να κάνει εκπαιδευτικά με πλήρη σύνθεση. Να ξαναθυμηθούμε τον τρόπο επικοινωνίας με ή χωρίς VHFή κινητά και να είμαστε βέβαιοι πως θα μπορούμε ανά πάσα στιγμή να μιλήσει ο ένας με τον άλλο. Η επικοινωνία δεν εξασφαλίζει το θήραμα. Πολλές φορές το διώχνει! Διότι επικοινωνία με ασύρματο με τηλέφωνο με ότι θες σημαίνει φωνή και το Αγριογούρουνο φημίζεται για την ακοή του. Το μόνο που κάνει είναι να σώζει ζωές!

Χρόνια ραδιοερασιτέχνης, δεν θα ξεχάσω ποτέ την περίπτωση που έμεινα από ασύρματο λόγω κεραίας που έσπασε και από κινητό λογω μπαταρίας. Εκείνη την μέρα χτύπησα και τα τρία θηράματα που ήταν τότε η κάρπωση μας γιατί ήμουν ο μόνος που δεν μιλούσα και σε ποίον να μιλήσω χωρίς συσκευή! Ερχόταν τα θηράματα πάνω μου σαν χαζά. Με την χαρά της επιτυχίας στο μυαλό μου, αποφάσισα να μην ξαναπάρω μαζί μου ασύρματο. Ούτε στο τζιπ. Μετά από δυο ώρες ενώ επικρατούσε σκοτάδι πλέον πέφτει σε μια γράνα το τζιπ και τακάρει και να ισορροπεί στην άκρη ενός γκρεμού. Τότε αν δεν ήταν ένας περαστικός που μας είδε ώστε να ενημερώσουμε την ομάδα μας μάλλον τα πράγματα θα ήταν ίσως πολύ άσχημα…

Γιαυτό είμαι από εκείνους που επιμένουν στην χρήση επικοινωνίας στο κυνήγι του αγριόχοιρου. Και μάλιστα άποψη μου μέσα από χίλιες μύριες καταστάσεις που έχω ζήσει στα βουνά τόσα χρόνια, είναι ότι πρέπει να επιβληθεί δια νόμου για το κυνήγι του Αγριόχοιρου!

Όσον αφορά το θήραμα στις πρώτες μέρες το ντουφέκι της παγάνας είναι κάτι ξένο και το σηκώνει με την πρώτη ντουφεκιά και ο θόρυβος από τα λάθη μας που κάνουμε κατά το κλείσιμο της παγάνας δεν τα πολυξαφνιάζουν γιατί δεν συνήθισαν να κυνηγιούνται μέρα πάρα μέρα. Εκτός βέβαια αν έχουν πέσει θύματα λαθροθηρίας οπότε ξεχάστε ότι είπα!!!

Τα αρβύλα μας και τα ρούχα μας να είναι ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και μια αλλαξιά επιπλέον ποτέ δεν έκανε κακό να βρίσκεται στο αμάξι μας. Το κυνήγι του αγριόχοιρου γίνεται με άρβυλα, προφυλάσσουν το πόδι από στραμπουλήγματα και η δικαιολογία που έχουν πολλοί για να μην τα βάλουν, ότι έχει ζέστη διαλύεται από τον πόνο και το κάψιμο που προκαλεί ένα παραπάτημα.

Υποχρεωτικό το νερό σε μεγάλες ποσότητες μαζί μας στο αυτοκίνητο αλλά και στο σακίδιο του γιλέκου. Είναι το μόνο βάρος που μειώνεται διαρκώς και όσο περνάει η μέρα εύχεσαι να μην μειώνονταν.  Έχει τύχει να παρατήσει ολόκληρη ομάδα το ζώμα από έλλειψη νερού και να χτυπήσει το θήραμα, που τότε αποφάσισε να βγει, η μούρη μου ο νεώτερος της παρέας, που έμεινα από ντροπή!

Αφήνω τελευταίο κάτι που πολλοί ξεχνάμε ίσως αθέλητα μέσα στην βία του επερχόμενου θριάμβου στην πρώτη μας εξόρμηση. ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ. Βασική μέριμνα μας είναι και η ανανέωση του φαρμακείου μας. Και μάλιστα καλό είναι σε κάθε ομάδα δυο τουλάχιστον που βρίσκονται συνέχεια στο κυνήγι να έχουν  φαρμακείο μαζί τους.  Τόσο για τα σκυλιά μας αλλά και για εμάς οι πρώτες βοήθειες είναι κάτι το απαραίτητες.

Τελειώνοντας καλό είναι όποιος δεν αισθάνεται εντελώς καλά, να μην το ρίξει στο ότι μεγάλωσε κατά ένα χρόνο. Καλό είναι να κάνει μια επίσκεψη προληπτική στον Γιατρό του. Αυτό μπορώ να το πω με βεβαιότητα από πείρα με συντρόφους μου στην ομάδα και εμένα τον ίδιο. Αλλά είναι τούτα μια άλλη ιστορία. Καλό κυνήγι να έχουμε!!!!